سکوت

بعضی وقتا هیچی بهتر از یه آرامش کاذب نیست که یانی می تونه به بشریت هدیه کنه.

ساعت یک و نیم نصف شب و من دارم در سکوت کامل دور از سروصدای همه ی آدما و ماشین ها و ... آهنگ آرامش بخش To Take...To Hold گوش میکنم. مثل یه خواب، انگار زمان متوقف شده باشه.

ما چه میکنیم با عمرمان؟

آدما وقتی دپرس میشن فیلسوف میشن. من هم خب فیلسوف شدم! مگه چیه

چند روزه حالم خیلی بده. خیلی فکر میکنم. همیشه دوست داشتم یه وبلاگ تخصصی ورد پرس راه بندازم! اما حالا دارم توی بلاگ اسکای چرت و پرت مینویسم!! همیشه آدمایی که همچین کاری میکردن مسخره میکردم. حتی خواهر خودمو!

بگذریم گفتم فیلسوف. شنیدین میگن دنیا مزرعه آخرته؟؟ امروز بعد از کلی فکر کردن خودم به این نتیجه رسیدم و احساسش کردم. این بار با دفعه های قبل فرق داشت. کسی بهم نگفت. خودم به خودم گفتم خودم درکش کردم.

این دنیا به خودی خود حتی ارزش نفس کشیدن نداره. چه برسه هزار و یک کار دیگه! اما دنیا رو باید ساخت تا بهتر زندگی کنیم تا با عزیزانمون از زندگی این دنیا لذت ببریم و به دیگران کمک کنیم تا از زندگیشون لذت ببرن. باید و نباید های دین و انجام بدیم و امیدوار باشیم یه روزی از این دنیا به یه جای بهتر بریم. باید باور کنیم همه ی زندگی همینه. چرا همه چی رو برای خودمون سخت میکنیم. دپرس میشیم و زندگیمونو حروم میکنیم! پس تلاش کنیم تا زندگی بگذره و ازش لذت ببریم و به رحمت خدا امیدوار باشیم و اگه دپرس شدیم اشکامون به خدا بسپاریم. یا علی بگیم و دوباره از جامون بلند شیم. به قول یانی تا آخرین لحظه زندگی کنیم.

این همون چیزی که اهنگ until last moment میگه. سوزی فلسفی که با یه جور سرخوشی و مستی درونی همراهه دو چیز متضاد که در کنارهم با هنر فیلسوفانه ی یانی کنار هم قرار گرفته. اگه متوجه نمیشین چی میگم دقت کنین که یانی میگه تا اخرین لحظه از زندگیمون لذت ببریم. لذت بردن که غم انگیز نیست!! پس قضیه غمگین بودن این آهنگ چیه؟؟ اینها چیزایی هستن که هرکسی باید خودش درکش کنه. وقتی درک شد بازهم نمیتونه بیانش کنه.

می دونم چرت گفتم

حالا بهترم. شاید یه روزی این مطلب برای یه بنده خدایی مفید واقع شد.